کد مطلب:106893 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:174
[صفحه 587] (ای مردم بترسی از خدایی كه اگر چیزی بگویید او می شنود، و اگر پنهان دارید می داند، و بر مردن پیشی گیرید، زیرا اگر بگریزید مرگ شما را درمی یابد، و اگر بمانید شما را می گیرد، و اگر شما آن را فراموش كنید، آن شما را فراموش نمی كند). معنای عبارات روشن است، امام (ع) (مردم را) به تقوای الهی و ترس از او واداشته است از آن رو كه او گفته ی بنده را می شنود و به باطنش آگاه است دو مفعول به دلیل معلوم بودنشان حذف شده است یعنی: سمع قولكم و علم ضمیركم و همچنین امام (ع) آدمی را در پیشی گرفتن بر مرگ و سبقت بر آنان با اعمال شایسته، برای حفظ نفوس از عذاب آتش و ترس مرگ، وادار فرموده و او را برحذر داشته است از این رو كه در پیشی گرفتن بر مرگ شتاب كند به دلیل این كه كسی از آن رهایی ندارد و برای رسیدن مرگ بر آدمی، كلمه ی ذكر در مقابل نسیان را استعاره آورده است، بخاطر شباهت داشتن مرگ به قاصدی كه با علم به آمدنش نزد وی می آید.
صفحه 587.